My Prayer

When your burden seems the hardest
And tears stream down your face,
"Come, speak and I will listen"

I lift you up to gaze the wonders in the sky.
Though, in your heart, you can't hear what I say.
"Come, let’s enjoy and I will show you the way."

This world, I began to love
How foolish, that You, I subside!
I'm longing for that warmth of embrace.


Eyes kept closed in the dark, coz you’re afraid.
Let me see thy yearning face and wounded heart.
I lit the candle of life..
"Come, and feel my embrace"



I need to speak out!
These clutters inside my heart
Listen O God.

Kayang-kaya!

Madalas kong binabalik tanaw ang retratong ito. Ito ang araw/gabi ng huling pagtutuos sa aming dakilang proyekto- Feasibility study tungkol sa pagtatayo ng Flower shop. Mahusay daw kami sa "cramming" activities kaya't naabutan kami ng gabi para lang balansehin ang financial statements. Paano kasi, puro theoretical lahat ng figures. Sa kalaliman ng gabi, nagtatawagan ang iba't-ibang grupo at nagkakamustahan kung ano na ang development ng proyekto. Panay din ang kanchaw sa mga kulelat na grupo at meron ding hingian ng mga tips kung pano makalusot sa delubyo. Hindi maitanggal sa aming sarili ang kaba at alinlangan na baka hindi namin maipasa sa nakatakdang panahon, kaya lahat kami ay abalang-abala sa pagsalik-sik ng iba't-ibang sources na pwedeng makunan ng panibagong ideya. Helpful ideas ika nga!
Sa gabing iyon, ay naging primary consumer kami ng "jack and jill". Halos magkasakit na sa bato dahil sa dami ng maaalat na junk foods na nilamon para lng labanan ang antok. Hindi rin mawawala sa usapan ang ice cream at cake. Paano kasi, (mayaman si mama hehe) alagang-alaga kami ng pamilya ng aming isang kagrupo. Matapos makita ang aming tumatagingting na marka sa first draft ay...akalain mong ginanahan pang pakainin kami at di lng basta pagkain..masasarap na pagkain. Mula gabi hanggang umaga, sponsored ang aming mga pagkain. Isama mo na dyan ang pagligo at tulugan. Naging malaking balakid man sa amin ang mga numerong iyon, nagtagumpay na man kami sa aming pinaghirapan. Kinabukasan, alas 4 ng hapon, naging ganap na proyekto na ang aming pinaghirapan. Presentable na para sa defense.

Para sa kaggrupo kong si Maan, kahit wala ka sa picture, utang pa rin namin ang pag kuha nito at sa pagchoreo..hehehe...

P.S. nalaman ko na lang.na ginamit ng ibang lower years ang ating project as reference..wow ha..hehehe..kung alam lng nila...

valentine's puso

Games or eynterneyt? Hanep talaga ang tagabantay ng isang internet cafe malapit sa amin. Pinapatawa ako sa tuwing maglolog-in na ako. "Kyomputer number 18 sir" (grabeh na toh). At heto, nagbalik na naman sa aking pagbloblog. Wala na yata akong oras para dito, pero, dahil masaya ako ngayon, naisip ko na kailangan ko itong ipagputuloy para sa kalayaan ng aking tila isang batang paslit na imahinasyon. Naging marahas ang oras sa akin kamakailan lang. Halo-halong trabaho at problema ang aking sinuong. Nawala sa prayoridad ko ang Fantaserye ni Kiko. Malapit na ang Marso. Malapit na ang graduation. Di ko talaga maiwasang mag-isip kung saan malalagay ang lahat ng mga graduates na ito. (Sana naman ay malagay sa maayos na trabaho yong special someone ko..)
Aba! mas malapit na pala ang Valentine's day! hmmmmm...Parang gusto kong mag-isip ng bagay na pwedeng ibigay at gusto ko..yung simple, pero, panghabambuhay ang dating..yung tipong di malilimutan..(yung hindi nabibili sa mall)..aha! ayun, nasapul ko na..sa ngayon ay..seykreet muna...