Simula’t simula pa ay pinaghahandaan ko na talaga ang pakikipagkita sa “kanya” lalo na pag kasama niya ang kanyang tropa. Hindi ko lubos maintindihan noon kung bakit kailangan kong ibahin ang aking ganap na personalidad para lamang makasabay sa kanilang himig. Ang pagkakahilig nila sa pagkain at “friendly discussion” ang nagbigay sa akin ng lakas ng loob para sumabay . Empty handed akong lumalaban sa mga pagkakataong nagsisimula na silang gumawa ng eksena. Ang eksenang di angkop sa mga batang manunood ay alay nila sa natatanging biktima. Doon nauungkat ang mga detalyeng pilit mong iniiwasan at mga tanong na hindi mo masagot ng oo o hindi. Sa paglathala ng mga texts na nawrong send, sa mga sagradong endearments na ibinubuko, sa pagkumbinse sa iyo na bumunot ng wallet, at sa kidlat sa bilis na pagtukoy sa iyong “kahinaan” (Maam!), ay isang mala-joyful ride sa roller coaster na walang harness. Dahil silang lahat ay matatalino, mahihirapan kang lumusot. Sari-saring bokabularyo at pamatay na kataga ang aking natututunan. May kanya-kanya din silang paniniwala. Mahusay kumilatis at higit sa lahat, walang mintis sa pagacknowledge - Tse!, I kick u!
IIlan lamang ito sa aking mga “rules of engagement” para sa kanila:
1.Iwasang mawrong send
2.Huwag dib-dibin ang “tse!”
3.(Mas lalong) Huwag dib-dibin ang “i kick ur balls!”
4.(Pinaka lalong) Huwag dibdibin ang mga comments sa multiply
5.Pakiramdaman ang mood ng bawat isa (lalo na si …)
6.Matutong magsalita at makijoin sa usapan (kahit mahirap)
7.Iwasang maging korni kadalasan (minsan lang)
8.Maging listo sa mga jokes na binibitawan nila
9.Huwag magpapahalatang nasaktan/apektado
10.Huwag maging killjoy
Sa pagtakbo ng panahon, ay nabuo ang kagustuhan kong sila’y maging kaibigan at lubusang makilala.
TSE!!!! I KICK U ALL!!! LOL!
No comments:
Post a Comment