Naging masigasig akong patnubayan ang aking kasama sa pag-order niya sa counter. Dahil nga sa birthday niya, 'di ko maiwasang magoffer na ilibre siya. Pero ayaw talagang paawat, nilibre nya ako.(hahaha!)Alam natin na ang family size na pizza ay pampamilya (pangmaramihan). Napatawa siya ng tanungin ng babae sa counter kung take out bah. Ano bah, kaya nga naming ubusin eh! Hanggang sa pagdeliver ng waiter sa aming lamesa nagsitinginan ang bawat tao sa loob ng restaurant (parang gusto ko na lang take-out). Pero, di umubra sa aming gutom na sikmura ang family size na yan. Wala kaming pakialam sa mundo. Ganyan talaga siguro pag gutom. Tahimik sya, tahimik din ako. Inoobserbahan namin ang paligid kung nakatingin pa sila o hindi na (hanggang dito ba naman, may spy!). Mabilis kumain ang aking kasama. Habang ako'y nakatatlo pa, siya ay last piece na..hehehe..Habang hawak na niya ang kanyang pang huling pizza ay, nakapako ang tingin niya sa natitirang pizza (akin yon!)..hahaha..Hindi ako nasorpresa na kaya nyang ubusin yon (kahit nga wla ako siguro eh kaya niya..hehehe), ngunit doon talaga ako namangha sa kahiligan niya sa hot sauce! Parang di nakakakilala ng anghang! Akalain mong tumutulo na ang aking luha, habang siya ay parang nasa rurok ng kaligayahan. Iyon ay isang maligayang kaarawan at happy burp day talaga.
1 comment:
Happy Burp day nga!
Sa laki kong ito, 2 slices lang kaya ko (sa family size na yan).
Nababasa ba ng kaibigan mo ang blog mong ito?
Post a Comment